به نقل از «عصر ایران»

تمایل مغز انسان به ایجاد حافظه کاذب

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۰۶۹۰۴

یافته های تحقیقات جدید نشان می دهد: مغز افراد می تواند در یک چشم به هم زدن خاطرات نادرست ایجاد کند.

در یک سری از آزمایش ها به رهبری دانشگاه آمستردام، محققان حروف الفبای لاتین را به ۵۳۴ نفر در جهت های واقعی و آینه ای نشان دادند. پس از اینکه به برخی از شرکت ‌کنندگان یک اسلاید تداخلی با حروف تصادفی که برای به هم زدن حافظه اصلی طراحی شده بود نشان داده شد، از همه شرکت ‌کنندگان خواسته شد تا یک حرف هدف از اسلاید اول را به خاطر بیاورند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نیم ثانیه پس از مشاهده اسلاید اول، تقریباً ۲۰ درصد از شرکت کنندگان یک خاطره واهی از حروف تشکیل داده بودند و این میزان پس از ۳ ثانیه به ۳۰ درصد افزایش یافت.

به گفته محققان، مغز انسان خاطرات را بر اساس آنچه انتظار دارد ببیند تغییر می دهد. از آنجایی که افرادی که در این مطالعه شرکت کردند بسیار با الفبای غربی آشنا بودند، مغز آنها انتظار داشت که حروف را در جهت گیری واقعی خود ببیند.

هنگامی که حروف به صورت آینه ای ظاهر می شدند (Ɔ به جای C)، حتی پس از گذشت تنها یک میلی ثانیه، شرکت کنندگان بیشتر احتمال داشت که حرف شبه را به عنوان یک حرف واقعی به خاطر بسپارند.

محققان می گویند: به نظر می ‌رسد که حافظه کوتاه ‌مدت همیشه نشان ‌دهنده دقیق چیزی نیست که به تازگی درک شده است. درعوض، حافظه با آنچه انتظار داشتیم ببینیم درست از زمان شکل گیری اولین رد حافظه شکل می گیرد.

محققان دریافتند: این موارد خاطرات نادرست بودند تا حدس‌های اشتباه و از شرکت‌ کنندگان پرسیدند که چقدر به خاطرات خود در امتیاز یک تا چهار اطمینان دارند.

چگونه مغز خود را از نو برنامه‌ریزی کنیم؟ از مغز خود بیشتر بدانید

پژوهشگران توضیح می دهند: شرکت کنندگان به طور مداوم و با اطمینان بالا گزارش می دهند که همتای واقعی یک شبه حرف را دیده اند. احتمال اینکه مردم یک شبه حرف را با یک حرف واقعی عوض کنند، بیشتر بود که این موضوع نشان می ‌دهد که توهمات حافظه به واسطه دانش جهانی درباره نحوه ظاهر موضوعات ایجاد می‌ شوند.

تصور می ‌شود که خاطرات درازمدت جعلی توسط نظریه ردیابی فازی هدایت می ‌شوند که بیان می ‌کند که حافظه از دو بخش تشکیل می شود که شامل بخش کلمه به کلمه و بخش اصلی است که شخص معنا را تفسیر می ‌کند.

محققان در پایان می گویند که نظریه ردیابی فازی ممکن است باعث ایجاد توهمات حافظه کوتاه مدت شود، اما نمی تواند به طور کامل یافته های فعلی را توضیح دهد. این آزمایش‌ ها نشان می ‌دهند که ورودی حافظه کلمه به کلمه ما بلافاصله با تجربیات و انتظارات قبلی ادغام می ‌شود. شرح کامل این مطالعه و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی PLOS One منتشر شده است.

منبع: سیناپرس

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: مغز انسان مغز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۰۶۹۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/